Empathie, het herkennen van andermans emoties en er gepast op reageren, is cruciaal voor succesvolle sociale interacties. Het vermogen van autistische volwassenen om emoties bij anderen te herkennen is veel onderzocht, maar er is minder aandacht besteed aan hoe ze op deze emoties reageren. Een recent onderzoek heeft zich verdiept in twee aspecten van dit vraagstuk: hoe autistische en niet-autistische volwassenen reageren op emotionele uitingen van niet-autistische individuen en hun bewustzijn van hoe anderen de gepastheid van deze reacties zouden beoordelen.
Video’s
Het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van Flinders University in Australië, betrof zowel autistische (N=63) als niet-autistische (N=67) volwassenen. De deelnemers keken naar video’s van sociale interacties waarin verschillende emoties werden getoond, uitgedrukt door één persoon als reactie op het gedrag van de ander. Na elke video werd aan de deelnemers gevraagd om (a) de emotie te benoemen die door de eerste persoon werd uitgedrukt, (b) hun perspectief te geven op wat een passende empathische reactie van de tweede persoon zou zijn, en (c) hun vertrouwen in die reactie aan te geven.
Minder passend
Uit de resultaten bleek dat autistische volwassenen over het algemeen minder passende empathische reacties gaven dan niet-autistische volwassenen. Dit verschil was echter subtiel en voornamelijk merkbaar bij basisemoties. Het is ook belangrijk op te merken dat zowel de autistische als niet-autistische groep moeite hadden met het geven van duidelijke passende reacties.
Wat opmerkelijk was, is dat autistische individuen minder zelfvertrouwen hadden in hun reacties. Toch toonden de resultaten aan dat dit gebrek aan zelfvertrouwen niet automatisch samenhing met het vermogen om passende reacties te identificeren.
Gepastheid
Verder onderzoek wees uit dat zowel autistische als niet-autistische deelnemers moeite hadden met het inschatten van de gepastheid van hun empathische reacties. Dit roept de vraag op of beide groepen in staat zijn om hun idee van passende reacties om te zetten in daadwerkelijke gedragsreacties.
Kortom, dit onderzoek ontkracht het idee dat autistische volwassenen in het algemeen moeite hebben met het herkennen van gepaste empathische reacties op emoties van anderen. Hoewel er enig verschil was tussen autistische en niet-autistische deelnemers, was dit verschil subtiel en er was veel variabiliteit binnen beide groepen. Bovendien waren zowel autistische als niet-autistische individuen niet erg zelfverzekerd in hun reacties en hadden ze moeite met het inschatten van de geschiktheid ervan.
Dit onderzoek werpt nieuw licht op de manier waarop autistische volwassenen reageren op emoties van anderen en draagt bij aan een dieper begrip van hun empathische vermogens. Het toont aan dat de situatie complexer is dan aanvankelijk werd gedacht en benadrukt dat er meer onderzoek nodig is om de interacties tussen autistische en niet-autistische individuen beter te begrijpen.
Het volledige artikel is hier te vinden.
Op 30 november vindt er een geaccrediteerd middagwebinar plaats over autisme en communicatie.
