Samenwerken met burgers geen garantie voor succes
On 22/11/2017 by Redactie Standard‘Co-creatie’ en ‘coproductie’ zijn modewoorden in de samenwerking tussen overheid en burgers, bijvoorbeeld het samen opknappen van een speeltuin. Maar het is de vraag of dit een succes is. Dat concludeert bestuurskundige William Voorberg in zijn proefschrift. Mensen blijken nauwelijks te stimuleren om samen op te trekken, overheden weten niet of ze ruimte moeten bieden en sociale ongelijkheid wordt vaak in de hand gewerkt.
Motivatoren voor co-creatie
Termen als co-creatie en coproductie zijn schering en inslag in overheidsbeleid sinds in 2013 de participatiesamenleving zijn intrede deed in bestuurlijk Nederland. Overheden trekken zich terug om meer ruimte te laten aan co-creatie en coproductie met burgers. Denk aan het gezamenlijk opknappen of beheren van stadsplantsoenen, leegstaande gebouwen en speeltuinen.
Het onderzoek van Voorberg richtte zich niet alleen op de vraag wat deze concepten nu precies inhouden, maar ook: wat maakt of het lukt of niet? En: wat is het resultaat van dit soort projecten?
Om deze vragen te beantwoorden heeft hij op systematische wijze eerder onderzoek in kaart gebracht. Ten eerste keek de onderzoeker naar experimenteel onderzoek naar motivatoren voor co-creatie en coproductie. Mensen werd gevraagd in hoeverre ze taallessen aan vluchtelingen wilden ‘coproduceren’ met hun gemeente. De ene groep werd financieel gecompenseerd voor hun inspanningen en de andere niet. Daarnaast werd gekeken naar internationaal vergelijkend onderzoek naar co-creatie en coproductie in de Europese Unie.
Geld geen drijfveer
Uit het experiment van Voorberg blijkt dat het stimuleren van mensen door middel van geld om met hun gemeente te gaan coproduceren niet zo gemakkelijk is. Hij laat zien dat het bieden van een vrijwilligersvergoeding geen effect heeft op de bereidheid van mensen. Zelfs een vergoeding die vergelijkbaar is met het netto uurloon van een basisschool docent had maar een marginaal effect op deze bereidheid.
Weinig ruimte in Nederland
Uit het vergelijkend onderzoek in verschillende landen binnen de Europese Unie blijkt verder dat een traditie van samenwerken met burgers en andere betrokkenen geen voorwaarde is voor succesvolle co-creatie. In landen als Duitsland en Nederland, die een lange traditie van gezamenlijk optrekken kennen, is samenwerking zó in regels en wetten gegoten dat er voor co-creatie juist weinig ruimte is. Tegen de verwachtingen laat Voorberg tevens zien dat een hiërarchische staatstraditie ook erg behulpzaam kan zijn bij het implementeren van co-creatie, wanneer betrokken overheden het nut van co-creatie inzien.
Uitkomsten niet zonder meer positief
“De uitkomsten van co-creatie zijn ook niet zonder meer positief”, stelt Voorberg. “Vaak blijven de minder bedeelden uit de samenleving aan de kant staan, terwijl de meer vermogende burgers allerlei hippe ideeën initiëren rondom stadsplantsoenen, leegstaande gebouwen en speeltuinen. Dat alles roept vragen op waar de echte waarde van co-creatie en coproductie zit.”
Voorberg beargumenteert dat die waarde slechts te zien is als co-creatie en coproductie als instrument worden gehanteerd om iets anders te bereiken – en niet als waarde op zichzelf.
[team title=”Dr. William Voorberg” subtitle=”” url=”” image=”https://blikophulp.nl/wp-content/uploads/2017/11/william-voorberg.jpg”]William Voorberg (1985) studeerde eerst Sociaal Werk aan Hogeschool InHolland en deed vervolgens de master Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Sinds 2010 is hij docent Bestuurskunde aan de EUR. Hij promoveert op vrijdag 24 november 2017 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.[/team]
Interessant artikel? Meld je dan nu aan voor onze gratis nieuwsbrief en mis nooit meer iets!
Mee discussiëren over dit artikel kan in onze LinkedIn groep.
You may also like
Archieven
- maart 2024
- februari 2024
- januari 2024
- december 2023
- november 2023
- oktober 2023
- september 2023
- augustus 2023
- juni 2023
- mei 2023
- april 2023
- maart 2023
- februari 2023
- januari 2023
- december 2022
- november 2022
- oktober 2022
- september 2022
- juni 2022
- mei 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- november 2021
- oktober 2021
- september 2021
- augustus 2021
- juni 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013