Nu de eerste fase van de coronacrisis voorbij is, lijkt het erop dat we de komende tijd in een samenleving terecht komen, waarin mensen anderhalve meter afstand moeten houden tot elkaar. Het Sociaal-Cultureel Planbureau boog zich over de vraag in hoeverre social distancing en de anderhalvemetersamenleving haalbaar en wenselijk zijn voor mensen met een verstandelijke beperking. Veel van deze mensen krijgen tenslotte begeleiding waarbij fysiek contact van belang is.
Sociale contacten
Het planbureau concludeert dat er nu eerst voor gezorgd zou moeten worden dat mensen met een verstandelijke beperking voldoende sociale contacten krijgen, genoeg en passende formele en informele ondersteuning en dat degenen die uit beeld zijn geraakt, weer in beeld komen bij hulpverleners. Net zoals voor de coronacrisis blijft maatwerk daarbij belangrijk. Zo zal voor sommige mensen met een verstandelijke beperking zorg op afstand via beeldbellen of een specifieke hulpapp een goed alternatief zijn voor fysieke hulp, maar dat geldt zeker niet voor iedereen.
Arbeidsmarkt
Omdat de verwachting is dat nog meer mensen hun baan kwijt zullen raken, is het extra belangrijk aandacht te hebben voor de meest kwetsbare mensen op de arbeidsmarkt, zoals mensen met een verstandelijke beperking. Voldoende geschikt werk, goede begeleiding op de werkvloer en acceptatie van een lagere productiviteit zijn voorwaarden om mensen met een verstandelijke beperking aan het werk te krijgen en te houden. Hiermee bouwen zij structuur op in hun dagelijks leven, wat hun zelfredzaamheid vergroot.
Nieuwe golf
Als er een nieuwe golf van coronabesmettingen zou komen en de maatregelen weer strenger worden, kan het gebrek aan mogelijkheden tot contact met naasten wederom leiden tot minder tevredenheid, boosheid en probleemgedrag van cliënten in een wooninstelling. Ook voor thuiswonenden zullen de gevolgen voor de sociale contacten en de dagelijkse structuur groot zijn in termen van kwaliteit van leven en verlies van zelfredzaamheid. Het SCP bepleit een zorgvuldige afweging tussen de noodzakelijke hulp, de sociale contacten en de risico’s op extra besmettingen, waarbij het belang van die sociale contacten zwaar zou moeten meewegen. Een ‘ja (bezoek), mits’- in plaats van een ‘nee, tenzij’-regeling zou daar volgens de onderzoekers bij kunnen helpen, gecombineerd met de beschikbaarheid van voldoende beschermingsmiddelen.
Interessant artikel? Meld je aan voor onze gratis nieuwsbrief en mis nooit meer iets!
Mee discussiëren over dit en andere artikelen kan in onze LinkedIn-groep.
